Η θερμοκρασία κάθε εποχή εξαρτάται από το ποσό θερμότητας που λαμβάνει η Γη από τον Ήλιο σε έναν δεδομένο χρόνο. Για να παραμείνει σταθερή η θερμοκρασία, πρέπει να υπάρξει μια ισορροπία μεταξύ του ποσού θερμότητας που έχει αποκτηθεί και του ποσού που ακτινοβολείται στο διάστημα. Εάν σε κάποιο τόπο, είναι περισσότερη η θερμότητα που λαμβάνεται από αυτή που χάνεται, τότε ο τόπος θα είναι πιο θερμός.
Αν περισσότερη θερμότητα χάνεται, τότε ο τόπος θα είναι πιο δροσερός. Αυτό προκαλείται από το ποσό ενέργειας που φθάνει σε ένα δεδομένο τόπο, κατά τη διάρκεια της ημέρας και αλλάζει σε όλη τη διάρκεια του έτους. Η διαφορά της θερμοκρασίας στις εποχές γίνεται εξ αιτίας της κλίσης του άξονα της Γης όσον αφορά το τροχιακό επίπεδό της.
Οι περιστροφικοί άξονες των περισσότερων από τους άλλους πλανήτες του ηλιακού συστήματος έχουν επίσης κλίση αναφορικά στα τροχιακά επίπεδά τους. Έτσι και αυτοί υποβάλλονται στις εποχιακές αλλαγές στις θερμοκρασίες τους.
Οι πλανήτες Ερμής, Δίας και Αφροδίτη έχουν τις πολύ μικρές κλίσεις, 3μοίρες ή λιγότερο, έτσι οι ποικίλες αποστάσεις που είναι από τον Ήλιο μπορούν να διαδραματίσουν περισσότερους του ενός ρόλου σε οποιεσδήποτε εποχιακές παραλλαγές θερμοκρασίας. Οι τροχιές του Δία και της Αφροδίτης είναι σχεδόν κυκλικές και οι ατμόσφαιρές τους είναι πολύ παχιές, έτσι οι παραλλαγές θερμοκρασίας τους είναι πλησίον του μηδενός.
Ο Άρης, ο Κρόνος, και ο Ποσειδώνας έχουν κλίσεις παρόμοιες με της Γης, αλλά ο Κρόνος και ο Ποσειδώνας έχουν περίπου μηδενική θερμοκρασία λόγω των πολύ παχιών ατμοσφαιρών και των σχεδόν κυκλικών τροχιών τους. Ο Άρης έχει τις μεγάλες αλλαγές θερμοκρασίας λόγω της πολύ λεπτής ατμόσφαιράς του και η πιο έκκεντρη τροχιά του τοποθετεί το νότιο ημισφαίριό του, ο πιο κοντά στον Ήλιο κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού του και πιο απόμακρα από τον Ήλιο κατά τη διάρκεια του χειμώνα του. Το βόρειο ημισφαίριο του Άρη έχει ηπιότερη εποχιακή παραλλαγή από το νότιο ημισφαίριό του λόγω αυτής της ρύθμισης, δεδομένου ότι οι πλανήτες κινούνται αργά στις τροχιές τους όταν είναι πιο απόμακροι από τον Ήλιο.
Το νότιο ημισφαίριο του Άρη έχει σύντομα, καυτά καλοκαίρια και μακριούς, κρύους χειμώνες.
Οι εποχές του Ουρανού είναι οι πιο ασυνήθιστες επειδή η κλίση της τροχιάς του είναι 98 μοίρες. Για το μισό του έτους του Ουρανού, ένα ημισφαίριο είναι στο ημερήσιο φως του ήλιου και το άλλο στο σκοτάδι. Για το άλλο εξάμηνο του έτους του Ουρανού, η κατάσταση αντιστρέφεται. Η παχιά ατμόσφαιρα του Ουρανού διανέμει την ηλιακή ενέργεια από ένα ημισφαίριο στο άλλο δραστικά, έτσι οι αλλαγές της εποχιακής θερμοκρασίας είναι πλησίον του μηδενός. Ο Πλούτωνας έχει κλίση στον άξονά του 122. 5 μοίρες, η τροχιά του είναι η πιο ελλειπτική από όλους τους πλανήτες και έχει μια εξαιρετικά λεπτή ατμόσφαιρα. Αλλά όντως είναι μακριά από τον Ήλιο, κάτι που τον καθιστά πολύ ψυχρό.